Nuth in verleden tijd

HOME
Rijksweg
Centrum
Gehuchten
Vaesrade
Personen
Verenigingen (cultuur)
Verenigingen (sport)
Kerken en Kapellen
Foto's / Kiekjes (1)
Foto's / Kiekjes (2)
Schoolfoto's
Ansichten
Gebeurtenissen
Sloop/Renovatie
Markante gebouwen
Advertenties / Reclame
Schilderij / Tekening
Krantenberichten
Video's gebeurtenissen

Markante Gebouwen (al dan niet verdwenen)

Klik op een foto voor een groter formaat met tekst

Linksboven - Jhr. A.H.J.H. Michiels van Kessenich Rechtsboven - Mevrouw Michiels van Kessenich. Linksonder - Jhr.Mr. F.B.H. Michiels van Kessenich. Rechtsonder - Jhr. Mr.G.A.H. Michiels van Kessenich.

Kasteel Reymersbeek, gelegen ten noorden van de dorpskern, is een in mergel opgetrokken, deels onderkelderd tweelaags gebouw, met een achtzijdige hoektoren voorzien van een spits met ui-vormige bekroning.

Hoewel in 1356 al sprake is van een heer van Reymersbeek, dateert het kasteel uit de 16de eeuw

Uit die tijd resteert een gedeelte van de hoektoren. In de 17de en 18de eeuw hebben meer en minder ingrijpende verbouwingen plaatsgehad. Het interieur bevat onder meer een vertrek in Lodewijk XVI-stijl.

Het voorplein wordt grotendeels omsloten door de U-vormige kasteelhoeve met in de lage voorvleugel een vierkante, verhoogde middenpoort met ingesnoerd tentdak. Het poortgebouw is midden-17de-eeuws, de hoeve draagt het jaartal 1705.

Huize ‘De Dael' is gelegen ten oosten van het dorp Nuth, in het dal van de Platsbeek, een zijbeek van de Geleenbeek

De oorsprong van ‘De Dael' ligt voor 1382 na Christus. Tot het midden van de 17e eeuw werd het complex Oelsbroeck genoemd, wat wijst op de ligging in moerassig gebied. Het huis was een ridderleen van de proosdij van het Sint-Servaaskapittel te Maastricht.

In 1571 kreeg Wolter van Esrack, drost van Wittem en schepen van Aken het huis in leen. In 1621 kwam Oelsbroeck in bezit van Hendrik van Blitterswijk genaamd Passart. Enkele jaren later werd de Duitse familie Von Hartsleben de eigenaar

Deze familie had de hoeve een eeuwlang in bezit en liet een nieuw landhuis bouwen. Door vererving in de vrouwelijke lijn, werd Baron van Elmpt van huis Dammerscheid, in Voerendaal de nieuwe eigenaar

In 1735 werd het Maastrichtse patriciers-geslacht Joppen de nieuwe bezitter, in 1773 gevolgd door Nicolaas Strens. Deze laatste was rentmeester en secretaris in dienst van de prins De Ligne

Enige jaren later werd hij drossaard van Geleen en Amstenrade

De familie Strens was in de 15e eeuw vanuit het Spaans Andalusie, naar de Nederlanden gekomen.

Martin Pascal Hubert Strens werd in 1852, Minister van Justitie en van Rooms-Katholieke Eredienst

Huis De Dael voorheen ‘Oelsbroeck’, is een omgracht U-vormig complex met speklagen, en een poortgebouw met torenvormig verhoogd middelgedeelte. Het in de 17de eeuw met trapgevels gebouwde huis vertoont 18de-eeuwse wijzigingen,

zoals de in- en uitgezwenkte gevel uit 1734,van de stal. In 1950 is een vleugel aan het complex toegevoegd. Het interieur heeft enkele betimmeringen en een schouw in Lodewijk XV-stijl.

De orangerie stamt ook uit die tijd Tegenwoordig is het in gebruik als woning

Nederlandse wielerploegen deden veelvuldig "De Dael" aan, tijdens trainingsritten in zuid Limburg, hier Rini Wachtmans van de Vredestein ploeg tijdens het WK wielrennen 1966

Dubois, in de afdaling vanaf Esso tankstation naar parkeerplaats van De Dael

Van der Horst

Eddy Beugels

Eef Dolman

Huize Nierhoven (Nirve) Huize Nierhoven,stamt uit circa 1550

Het huis was het landhuis van een rijke Maastrichtse familie

Tegenwoordig is het fraaie pand in privé-bezit. Het bestaat uit een gesloten bakstenen herenhoeve, die betreden wordt via een poortgebouw met een koepeldak.

Op het woonhuis is met met muurankers het jaartal 1679 te lezen. Er staat ook een schuur met speklagen. Verder hoort er een kapel bij met een 18e eeuws altaar.

Om het landhuis ligt een fraaie tuin met een monumentale beuk erin. Ook is er een bosgedeelte waar in het vroege voorjaar, honderden Sneeuwklokjes (Galanthus nivalis) bloeien

Tegenover Nierhoven liggen enkele vijvers waar Wilde eenden (Anas platyrhynchos), Meerkoeten (Fulica atra) en Waterhoentjes (Gallinula chloropus) leven.

O.m. waren aanwezig mgr.Schrijnen, bisschop van Roermond; mgr. Mannens, vicaris-generaal; Mgr. Dr Poels, de pastoors van Hoensbroek en Nuth; de commissaris van de koningin, Mr. baron v. Hövell tot Westerflier; de graaf van Amstenrade, Marchant d'Ansembou

De opening van het gebouw geschiedde onder belangstelling van velen, die uit hoofde van hun waardigheid, ambt of functie uitgenodigd waren,

Vanaf 1935 is het huis Provincialaat, noviciaat en retraitehuis, en een gedeelte wordt bejaardenhuis

Met hun “vliegkappen” bestierden ze het pensionaat, de kleuterschool, en het gezellenhuis . Zij verzorgden ook de armen, legden overledenen af, verzorgden ernstig zieken, beheerden een EHBO-dienst

wegens de geringe bezetting werd het gezellenhuis, einde 1934 gesloten, terwijl een gedeelte van het gezellenhuis, te lutterade onderverhuurd werd

Maria onbevlekte ontvangenis. Dochters der Liefde

n 1973 werd het huis afgekeurd voor bejaarden en is het gesloopt. Een nieuw bejaardenhuis 'Op de Toren', tevens een stichting, werd gebouwd.

Het Provincialaat en noviciaat waren reeds in 1959 verhuisd naar Baak, en de zusters verhuisden in 1973 naar De Ping 36 te Nuth

n 1850 verhuist apotheker Frans de Wever van Sittard naar Nuth. Hij begint een apotheek in de grote witte boerderij waar voorheen de familie Clootz woonde. (op de plek waar nu de winkel van America ligt)

Een erfenis stelt Frans de Wever in staat, om in 1875 het grote witte huis te bouwen, waaruit later de bekende villa de Wever ontstaat.

Frans en August studeren allebei in Utrecht waar ze rond 1900 afstuderen

Op 17 januari heeft zich August in het ouderlijk huis als huisarts gevestigd, zijn negen jaar oudere zus Antonetta woont bij hem in.

Van zijn vader heeft hij geleerd geneeskrachtige kruiden toe te passen

In de tuin van de villa legt hij een biologische tuin aan

Oostelijk Zuid Limburg kreeg pas laat een spoorwegverbinding, door tegenwerking van het rijk en gemeenten. Naar een plan van mijningenieur Henri Sarolea werd er eindelijk een spoorlijn aangelegd, van Sittard naar Heerlen en vervolgens naar Herzogenrath

De Nederlandse Zuiderspoorwegmaatschappij (N.Z.S.M.) ontving van de gemeenten subsidie in ruil voor een station. Om de eenheid te bevorderen werden in Geleen, Spaubeek, Schinnen, Nuth, Hoensbroek en Schaesberg dezelfde stationsgebouwen neergezet.

Op donderdag 30 april vond de feestelijke opening van de spoorlijn plaats De feesttrein met alléén notabelen vertrok om 10 uur in Sittard

Tot de aanwezige notabelen behoorden burgemeester Beckers, pastoor Claessen en directeur Cluysenaer van het staatsspoor

De eerste trein voor de gewone man vertrok op de vroege morgen van de 1e mei, met 2 locomotieven en 24 houten wagons op ijzeren onderstellen

De eerste stationschef van Nuth is de belg Willem Guffens, hij woonde met zijn gezin 15 jaar boven de "statie" In 1911 werd hij opgevolgd door de Maastrichtenaar Eli Dubois. In 1916 komt de Groninger Jacob Jonker boven het station wonen

Tijdens de eerste wereldoorlog groeide de productie van steenkool op de Emma en Hendrik enorm. Beide mijnen worden door de mijnspoorweg verbonden met het staatsspoor In Nuth wordt een groot emplacement van meer dan 20 sporen aangelegd

De aanleg van het mijnspoor

Dat ook nog eens te maken kreeg met een staking

Het werk heeft door deze staking , lang stilgelegen

Opening van het Mijnspoor Nuth-Staatsmijn Maurits in 1917 De stoomloc met enkele wagons met genodigden, staat hier onder de nieuwe (betonnen) spoorbrug voor het mijnspoor De "ijzeren brug" wordt pas in 1933 links van deze brug gebouwd

Een aparte groep vormen de remmers zij zijn nodig om de zwaar beladen kolenwagons, van Heerlen en Hoensbroek naar het lager gelegen Nuth te transporteren, de meeste wagons zijn voorzien van een handrem

In de tijd dat de remmers in de huisjes zaten, was iedere 3e wagon een wagon met remmer

Uitzicht vanuit een remmershuisje op de locomotief

Door de invoering in 1934 van de " Westinghouse rem" op de kolentreinen, waar vanuit de locomotief geremd wordt met een automatische luchtdrukrem, hebben remmers geen werk meer.

Na de introductie van de Westinghouse luchtdruk rem, zijn de huisjes op de wagons gebleven. Deze huisjes hadden geen enkele functie meer. Daarom reden deze wagons in een volslagen willekeurige volgorde in de trein.

Stoomloc SM41 wachtend op kolenwagons

Machinist Koekoek op het rangeerterrein met stoomlocomotiet 8818

Stoomloc SM48 met lege kolenwagons klaar voor vertek naar Staatsmijn Emma

De remmers woonden in de spoorstraat en in het gezellenhuis, doordat ze geen werk meer hadden vertrokken ze uit Nuth, en stonden plots 45 woningen leeg....

....en omdat ook veel mijnwerkers korter bij de mijn zijn gaan wonen, telde het gezellenhuis nog maar 14 bewoners

Toen Nuth nog een imposant station had, waren hier heel wat baanwerkers gevestigd, die het omvangrijke emplacement moesten onderhouden. o.a de NSers Ingenut, Cremers, Wouters, Feron, Brassé, Rynders, Kusters en Schoonbrood

Het emplacement in Nuth

Spoorbanen met kolentrein, op de achtergrond de eerste gelaste spoorbrug van Nederland

Spoorbanen richting Sittard

Een speciale trein bracht de mijnwerkers naar, de Emma en Hendrik....

Die trein noemden ze de 'Joepentrein'

Vertrek van de laatste 'Joepentrein' vanuit Nuth

....waarna ze bij terugkeer op het station ongewassen door Sjeng Bruls met zijn bus.....

....naar hun huis/buurt werden gebracht,

In 1949 werd de lijn tussen Sittard en Heerlen geëlektrificeerd

Ter gelegenheid hiervan kreeg burgemeester Starmans, een aandenken aangeboden door de directeur van de Staatsmijnen in Limburg

In de eerste jaren waren de perrons niet verhard, waardoor treinreizigers bij slecht weer in de modder stonden.

Later is dit probleem opgelost, toen de perrons met klinkers geplaveid werden

Het voltallige personeel van station Nuth

Stationschef Kievit krijgt een onderscheiding, van mevr.Loderus ter gelegenheid van een jubileum

Terugkeer per trein van Nuthse muziekkorpsen, die deel hebben genomen aan de "St. Joep" processie in Sittard Hier te hoogte van het "remmersgebouw"

Met in hun kielzog de dames en heren deelnemers

Na de kolenverlading werd het emplacement gebruikt voor bietenverlading

Het meest omstreden huis van Nuth Gebouwd als kosterswoning en schooltje, later woonde de kapelaan erin, en in een ander gedeelte was het gemeentebestuur erin onder gebracht, dit tot ongenoegen van de pastoor.....

Parochie en gemeente leverden 60 jaar strijd om het bezit van dit pand. Bij de verbreding van de Raadhuisstraat en Slagboomsweg in 1932, werd de witte woning gesloopt, waarin het eerste schooltje van Nuth was gevestigd

Tegenover het NS station stond de kapitale hoeve "De Nuinhof" ook wel "Nieuwenhof" of "Villa Nova" genoemd De witte boerderij en de muren met bogen omsloten het binnenplein. samen met het statige herenhuis en de hoge graanschuren

De pachthoeve behoorde in 1380 toe aan Johan van Printhagen uit Sint Jans Geleen, maar zijn zoon Walram verkoopt de boerderij aan het kapittel van de O.L.V. kerk van Aken De boeren moesten ééntiende van hun oogst in natura afleveren in de z.g. tiendschuur

In de franse tijd 1794 wordt de Nuinhof in het openbaar verkocht en de opbrengst gaat naar de Franse schatkist. Door de aanleg van de spoorlijn van Sittard naar Heerlen raakt de boerderij veel grond kwijt, en dit is het begin van haar verval.

De hof word een doorgangshuis voor veel families Ik het linkerhuisje sterft in 1894 de arbeider Jacquemont, zijn vrouw met 6 dochters en een zoon, begint een groentewinkeltje hier drie dochters van Jacquemont bij de winkel van Laurens Snackers

Op de achtergrond de Nuinhof, tijdens een feestdag met een ballonnenwedstrijd voor de jeugd In 1934 wordt de Nuinhof afgebroken om plaats te maken voor de nieuwe autoweg, op de plek ligt nu het viaduct in de Nuinhofstraat

Later werd naast de tiendschuur "Huize de Tiendschuur" gebouwd.

LIMBURGS DAGBLAD 25-10-1955

Waar in de Tiendschuur rechts Graanhandel Sjang Diederen zich vestigde.

Maart 1962

Inwoners van Nuth hebben nog dagenlang gave blikken uit de resten gehaald, uiteraard met verdwenen wikkel, waarna het thuis bij opening altijd een verrassing was wat erin zat.

LIMBURGS DAGBLAD 28-6-1962

Huize de Tienschuur naast de Tiendschuur met Marcon als "bewoner"

Nadat ook Huize de Tiendschuur onder de slopershamer was gevallen, Moest ook de Tiendschuur wijken voor het verleggen van de afrit van de autoweg

web analytics

Impressum | Privacyverklaring | Sitemap

Inloggen Uitloggen | Bewerken

Deze website is met Jimdo gemaakt. Registreer je nu gratis op https://nl.jimdo.com

Naar boven scrollen

Sluiten